बालबालिकाको सिकाइ उपलब्धिको मूल्याङ्कन गर्दा बालबालिकाको विविधता तथा उनीहरूको फरक सिकाइ क्षमतालाई ध्यान दिनुपर्दछ किनभने प्रत्येक बालबालिकाको सिप सिक्ने तरिका र क्षमता पनि फरक हुन्छ ।
मूल्याङ्कनले बालबालिकाको सर्वाङ्गीण विकास तथा सिकाइ भैरहेको छ छैन सुनिश्चित गर्नुपर्दछ । बालबालिकाको उमेरअनुसार भन्दा पनि विकासात्मक अवस्था अनुसार मूल्याङ्कन विधिहरु प्रयोग गर्नुपर्छ ।
शिक्षकले क्रियाकलाप सहजीकरण गर्दा बालबालिकाले बुझेका छन् कि छैनन् वा दिएका क्रियाकलापहरु शिक्षकसँगसँगै गर्न सकेका छन् कि छैनन् भन्ने शिक्षकले चनाखो भएर हेर्ने, जानकारी लिने र उनीहरूको सिकाइ क्षमता र अवस्थाको आधारमा सिकाइ सुनिश्चित गर्नुपर्दछ ।
सुनाइ र बोलाइसम्बन्धी अपाङ्गता भएका बालबालिकाहरूको हकमा उनीहरूले आफ्नो कुरा चित्रबाट, हाउभाउबाट र सङ्केतबाट पनि व्यक्त गर्न सक्ने कुरामा शिक्षकले ध्यान दिनुपर्छ। बालबालिकाले बुझ्न वा सिक्न सक्ने तरिकाले शिक्षकले अन्तरक्रिया गर्ने र उनीहरूले जानेका वा सिकेका छन् वा छैनन् भन्ने कुरासँगसँगै मूल्याङ्कन गर्नुपर्छ। कुनै पनि क्रियाकलापको नमुना सङ्कलन गरेर पनि मूल्याङ्कन गर्न सकिन्छ, जस्तै- चित्र बनाउन, रङ्ग लगाउन, पजल मिलाउन दिने र ती काम गर्न सके वा सकेनन् भन्ने कुरा शिक्षकले हेरेर गर्न नसकेको अवस्थामा किन सकेनन्, कहाँ गाह्रो भयो भनी पत्ता लगाएर सोहीबमोजिम बालबालिकालाई सिकाइ सहजीकरण गर्न सकिन्छ।